关 睢

关 睢

在河之州

草绿绿

关睢依然是

那一湾  浅浅清清的古韵

                               峨冠博带的平仄

                               被一枝长篙撑进

                               归鸟倦飞的意境

没有软白修长的纤指

  水之湄  悄弹出塞曲

  只有枫林沉醉的身影

朦朦 胧 胧

摇曳芳心无法安宁

   到哪儿寻那不改的颊影

                               云 是你的脸

                               风 是你的额

    绵延千年的箫声是你气息

我青梅竹马的爱人呵

                               今 宵

                               最怕梦醒

                               最怕梦醒

                               寥廊天涯人孤旅